با پیشرفت‌های سریع و چشمگیر علمی در زمینه پردازش تصویر و بینایی ربات‌ها در قرن بیست و یکم، تصویربرداری هوایی و محصولات تولید شده از آن نیز کاربردهای فراوانی پیدا نمود. در این بین، اخد تصاویر هوایی توسط پهپادهای تصویر بردار به دلایلی همچون سرعت دسترسی بهتر و وضوح بالاتر، به مرور بر روش‌های دیگر داده برداری ارجحیت یافت. از این تصاویر هوایی با اهداف مختلفی همچون تهیه نقشه‌های دو بعدی و سه بعدی با مقیاس و دقت‌های گوناگون، پایش وضعیت در صنایع و زیرساخت‌ها، کنترل باغات و مزارع کشاورزی، و مواردی از این دست استفاده شده است.
یکی از مهم‌ترین کاربردهای این تصویربرداری در جوامع در حال توسعه، تهیه نقشه‌های کاداستر شهری و روستایی است. نقشه‌های کاداستر نقشه‌هایی دو بعدی با دقت بسیار بالا از یک منطقه هستند که در بردارنده مختصات نواحی مختلف از آن منطقه می‌باشند. در این نقشه‌ها، تمامی زوائد عمودی همچون تیر برق و ساختمان، به همان شکل عمودی و از نمای بالا دیده می‌شوند. به کمک مختصات‌های دقیق جغرافیایی موجود در این نقشه‌ها، مرزهای مختلف آن منطقه به سادگی و با دقت بالا قابل شناسایی می‌باشند. با این تفاسیر، می‌توان نتیجه گرفت که مهم‌ترین کاربرد این نوع نقشه‌ها، مرزبندی دقیق املاک نزد مراجع قانونی یک کشور می‌باشد. لذا در صورتی که از تمامی نواحی تحت تصرف شهروندان یک کشور نقشه‌های دقیق کاداستر تهیه گردد، مرز‌ها و مساحت‌های تحت تملک به دقت شناسایی شده و این امر علاوه بر ممانعت از بروز نزاعات احتمالی، اطلاعات جغرافیایی ارزشمندی را در اختیار مدیران توسعه شهری و روستایی قرار می‌دهد. به همین دلیل است که در کشورهای در حال توسعه از جمله ایران، سرمایه‌گذاری‌های بسیاری در زمینه تهیه و تکمیل نقشه‌های کاداستر از مناطق مختلف کشور انجام می‌پذیرد.
به منظور تهیه این نقشه‌ها، یک پهپاد تصویر بردار با قابلیت کارکرد خودکار، بر فراز منطقه مورد نظر و در مسیرهای از پیش تعیین شده توسط اپراتور، پرواز نموده و در فواصل زمانی معین، تصویری عمودی را از ناحیه زیرین خود اخذ می‌نماید. پرنده می‌بایست به کمک ماژول GPS، مختصات دقیق خود در هنگام اخذ هر یک از تصاویر را داشته باشد. به علاوه، فاصله زمانی بین دو تصویر متوالی باید به گونه‌ای باشد که این تصاویر با یکدگیر همپوشانی داشته باشند. این تصاویر در حافظه داخلی پهپاد ذخیره شده و پس از فرود آمدن پهپاد، به منظور پردازش و تهیه نقشه به نرم‌افزار کامپیوتری داده می‌شود. نرم‌افزارهای گوناگونی برای تهیه این نقشه‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. اما در تمامی این نرم‌افزارها با تنظیم نمودن برخی پارامترها و پس از انجام محاسبات سنگین کامپیوتری، انواع مختلفی از نقشه‌های دو بعدی و سه بعدی از منطقه تولید می‌گردد. در صورت توجه به شرایط محیطی در هنگام تهیه عکس‌ها، تنظیم دقیق پارامترهای دوربین و نیز رعایت برخی نکات در نرم‌افزار، می‌توان نقشه‌هایی با دقت چند سانتی‌متر از یک منظقه تهیه نمود.
نقشه‌های دو بعدی و سه‌بعدی تهیه شده به این روش، کاربردهای وسیعی در حوزه کشاورزی هوشمند نیز دارند. مهم‌ترین کاربرد چنین نقشه‌های دقیقی، استفاده از داده‌های آن‌ها برای محلول‌پاشی خودکار باغات و مزارع به صورت پیوسته و نقطه‌ای توسط پهپادها و ربات‌های کشاورزی می‌باشد. به علاوه، از این نقشه‌ها برای مرزبندی زمین‌های کشاورزی و محاسبه سطح زیر کشت هر یک از محصولات زراعی در یک منطقه نیز می‌توان استفاده نمود.